அப்பத்தா விமர்சனம்: ஊர்வசியின் நடிப்புக்கு ஆயிரம் ஹார்ட் ரியாக்ஷன்ஸ் கொடுக்கலாம்; ஆனால் படத்துக்கு?

அப்பத்தா, தனது கணவரின் புகைப்படத்துடன் பேசும் வெகுளித்தனமான வசனங்களும் கால மாற்றத்திற்கேற்ப திரிந்த உணவு முறை பற்றிய வசனங்களும் ரசிக்கச் செய்து, உதட்டோரத்தில் புன்முறுவலை வரவழைக்கின்றன. முதல் ஒரு மணி நேரத்திற்கு அனைத்தும் சரியாகப் பொருந்திப்போய் ஒரு ஃபீல் குட் படமாக நகர்கிறது திரைக்கதை. நாய்க்குப் பயந்து ஓடும், பறக்கும், சம்மர் சால்ட் அடிக்கும் சாகச காட்சிகளில் அப்பத்தாவைத் தாண்டி ஊர்வசியின் காமெடி உடல்மொழி கைகொடுக்கிறது. கிராமப்புற சுற்றுச்சூழலை அசலாகப் படம் பிடித்து திரையெங்கும் பச்சை வண்ணத்தை நிறைக்கிறது மது அம்பாட்டின் ஒளிப்பதிவு. எமோஷனல் காட்சிகளில் ராஜேஷ் முருகேசனின் இசை மேலும் உருக்குகிறது.

முதல் ஒரு மணி நேரத்திற்குப் பின்னர், திரைக்கதை தடம் புரள்கிறது. மெலோடிராமாவாக அழகாகத் தொடங்கி அப்பத்தா தனது தொழில் மூலம் பிரபலமடைகிறார் என்பது போன்ற வழக்கமான க்ளிஷே காட்சிகள் ‘இந்த கிரிஞ்சுக்கு இல்லையா சார் ஒரு எண்டு’ என நம்மைக் கேட்க வைக்கின்றன. ஒட்டுமொத்த படமும் அந்தக் கட்டத்தில் யூ-டர்ன் அடித்த உணர்வே ஏற்படுகிறது. படம் மொத்தமும் பார்த்தால் ஒரு லாக்டௌன் காலத்து ஆந்தாலஜி படம் பார்த்த உணர்வே மிஞ்சுகிறது. அதேபோல பழைமையான மேக்கிங் உணர்வும் ஆங்காங்கே எட்டிப் பார்க்கிறது.

படத்தின் பிற்பாதி திரைக்கதை திசை மாறாமல் பயணித்திருந்தால் இந்த `அப்பத்தா’ இன்னும் அதிக வாஞ்சையுடன் நம்மை அரவணைத்திருப்பார்.