வெளிநாட்டில் இருந்தாலும், வெளியூரில் இருந்தாலும் எப்போதும், ரசிகர்கள் பட்டாளத்திற்கு இடையில் இருக்கும், ஏ.ஆர்.ரஹ்மான், கேன்ஸ் திரைப்பட விழாவில்,இசை மறுமலர்ச்சி குறித்து அவர் தயாரித்த ஆவணப்படமான ‘ஹெட்ஹண்டிங் டு பீட் பாக்ஸிங்’ படத்தின் ஃபர்ஸ்ட் லுக் போஸ்டரை நாகலாந்தில் வெளியிட்டு முடித்தபிறகு, இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ் செய்தியாளரை சந்தித்தார்.
இந்த சுருக்கமான உரையாடலில், ரஹ்மான் தனது நட்சத்திர அந்தஸ்த்தைப் பற்றிய விழிப்புணர்வு இந்த நேரத்தில் தனது கவனத்தை ஈர்க்க முயற்சிக்கும் பல நபர்களால் திசைதிருப்பப்படுவதை அவர் அனுமதிக்காமல், முற்றிலும் மாறாமல் இருக்கிறார். ஆவணப்படத்தில் அவருக்கு இருந்த ஈடுபாடு, பல்வேறு இசை பாணிகள் மீதான அவரது தீராத ஆர்வம் மற்றும் இந்திய இசையை உலகிற்கு எடுத்துச் செல்ல வேண்டும் என்ற அவரது விருப்பம் பற்றியும் பேசியுள்ளார்.
நாகாலாந்தில் உங்களுக்கு ஆர்வத்தை ஏற்படுத்தியது எது?
வடக்கு கிழக்கில் எனக்கு எப்போதும் ஒரு சாஃப்ட் கார்னர் உண்டு
இந்த பகுதியில் ஆர்வம் எப்படி வந்தது?
இந்தியா மிகவும் பன்முகத்தன்மை கொண்டது. கேரளா மிகவும் வித்தியாசமானது. ஆந்திரா வித்தியாசமானது. பஞ்சாப், வங்காளம் ஆகிய மாநிலங்களும் அப்படித்தான். நீ நாகாலாந்துக்கு போ, கடவுளே, இதுவும் இந்தியாதான் என்று சொல்ல வேண்டும். நாகாலாந்து பற்றிய கதைகளை நான் கேள்விப்பட்டிருக்கிறேன், அது அழகாக இருக்கிறது, நீங்கள் பாருங்கள் என்று என் நண்பர்கள் சொன்னார்கள். பின்னர் எனக்கு ஹார்ன்பில் திருவிழாவிலிருந்து அழைப்பு வந்தது, நான் அங்கு சென்று சொல்கிறேன், இது மிகவும் அழகாக இருக்கிறது, நான் ஒருவேளை இங்கே வாழவும் யோசிக்கிறேன்.
அப்படியென்றால் ஒரு படத்தை எடுப்பதற்கு முன் ஒவ்வொரு இடத்திற்கும் செல்கிறீர்களா? உதாரணமாக, ‘ரோஜா’வுக்காக காஷ்மீர் சென்றீர்களா?
இல்லை, இது பாதுகாப்பானது அல்ல என்று எங்களிடம் கூறப்பட்டது. ஆனால் இசை (‘ரோஜா’, 1993) இந்திய திரைப்பட இசை உலகில் புரட்சியை ஏற்படுத்தியது.
‘ரோஜா’ இவ்வளவு பிரமாண்டமாக இருக்கும் என்று நீங்கள் எப்போதாவது நினைத்தீர்களா?
இது என்னுடைய கடைசிப் படம் போல இருக்கும் என்பது மட்டும் எனக்குத் தெரியும். நான் என்னால் முடிந்ததைச் செய்து, அந்த படத்தில் இருந்து வெளியேற விரும்பினேன்.
ஏன் அப்படி?
இதை முன்பே பலமுறை சொல்லியிருக்கிறேன். அந்த நேரத்தில் சினிமா துறை வேறு. அது பழைய பாணி, பழைய பள்ளி. விளம்பரத் துறை புதியதாகவும் குளிர்ச்சியாகவும் இருந்தது. இந்த ஒரு படத்தை நான் செய்வேன் என்பது எனது விஷயம், ஏனென்றால் நான் 1982 முதல் விளம்பரத் துறையில் இருக்கிறேன். ஆனால் பின்னர் விஷயங்கள் மாறியது, நான் மாற்றத்தின் ஒரு பகுதியாக இருப்பேன் என்று எனக்குத் தெரியவில்லை, இசை செய்யப்பட்ட விதத்தில், பதிவு செய்யப்பட்டது.
சில சமயங்களில் அவர்கள் அறையில் மாற்றத்தைத் தேடுவதாகவும், நீங்கள் தான் மாற்றம் என்று உங்களுக்குத் தெரியாது என்றும் கூறுகிறார்கள் (சிரிக்கிறார்). 20-30 ஆண்டுகளாக மக்கள் அதைச் சொல்லிக் கொண்டிருக்கும்போது, அதை நீங்களே உணர்ந்து இருக்கிறீர்ளா?.
ஆமாம், நாங்கள் (மணிரத்னம், ‘ரோஜா மற்றும் ரஹ்மான்’ இயக்குனர்) எல்லாவற்றையும் மாற்றினோம். மேலை நாடுகளின் கருத்துக்கள் இசையமைப்பில் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட விதம், நாம் இசையை உருவாக்கிய விதம். இது பாலிவுட்டில் பெரும் பரபரப்பை ஏற்படுத்தியது. அதுதான் என்னையும் மாற்றியது. வித்தியாசமாக, அந்த நேரத்தில், ஹிந்துஸ்தானி இசையின் மீது எனக்கு இருந்த ஈடுபாடு கர்நாடக இசையை விட அதிகமாக இருந்தது, நான் வட இந்திய ராகங்களில் அழகை கண்டேன், இதில் தேஷ், பிலுவைப் பயன்படுத்தினேன்.
‘ரோஜா’ படத்திற்கு பிறகு ‘பாம்பே’, ‘தில் சே’ ஆகிய படங்கள் பற்றி?
ஆம், முத்தொகுப்பு. என்னுடைய எல்லாப் பேட்டிகளையும் பார்த்தால், நான் தென்னிந்திய தமிழ் இசையமைப்பாளராக அறியப்பட விரும்பவில்லை என்று திரும்பத் திரும்பச் சொல்லிவிட்டேன். நாங்கள் எங்கள் இசையை குறைமதிப்பிற்கு உட்படுத்துவதை உணர்ந்தேன். எங்கள் இசை உலகம் முழுவதும் இருக்க வேண்டும் என்றும், எங்கள் இசையைப் பற்றி நாங்கள் நன்றாக உணர வேண்டும் என்றும் நான் விரும்பினேன். (மேற்கத்திய இசை) நாம் கேட்பது போல், அவர்கள் நம்முடையதைக் கேட்க வேண்டும் என்று விரும்பினோம்.
சில நேரங்களில் நீங்கள் எதையாவது வெளிப்படுத்துகிறீர்கள், அது பல ஆண்டுகளாக நடக்கும். நீங்கள் இந்தியாவிற்கு வெளியே செல்ல என்ன காரணம்?
அலுப்பு! உண்மையில் இல்லை, இசையைப் பொறுத்தவரை மேற்குலகம் என் உணர்வில் எப்போதும் இருந்தது. ஆண்ட்ரூ வெபரிடம் சேகர் கபூர் என்னைப் பற்றிப் பேசியபோது, அவர் (பிந்தையவர்) என்னிடம் கதை இருக்கிறதா? அந்தக் கேள்வியில் பல வருடங்களாகக் கவனித்த கலாச்சாரம் மற்றும் மனிதநேயம் ஒன்றுசேர்ந்து, ‘பாம்பே ட்ரீம்ஸ்’ ஆனது (பாலிவுட் பின்னணியில் ரஹ்மான் இசையமைத்து வெபர் தயாரித்த இசை).
மணிரத்னம் சார் எப்பவும் நீங்க கதை சொல்றீங்க, பாடலை ஆரம்பிச்சு, அப்புறம் இன்டர்லூட், அப்புறம் வேற எதாவது கதை சொல்லுறீங்க.. அப்படியானால் அந்த கூறுகளை ஆவணப்படத்தில் பார்க்கப் போகிறோமா?
ஆம், பன்முகத்தன்மை என்னை ஈர்க்கிறது, ஒரு பாணி மட்டுமல்ல. கிடாருடன் ஒரு பையன் இருக்கிறார், அவர் உங்களை அழ வைக்கிறார், உங்களுக்குத் தெரியும். நான் ஒரு பதிவை (கிட்டார்) வாசித்தபோது, மக்கள் இவ்வளவு அழகான அப்பாவித்தனத்துடன் எதையும் கேட்டதில்லை என்று சொன்னார்கள். நான் எப்பொழுதும் ஹாலிவுட் தரத்திற்கு செல்ல விரும்பினேன், இசையில் இந்தியாவின் சிறந்ததைக் காட்ட வேண்டும். ஹாலிவுட் தரத்தில் கச்சேரி நடத்த விரும்புகிறேன்.
அப்படியென்றால் படத்தின் திட்டங்கள் என்ன?
சில பிட்கள் மற்றும் துண்டுகள் இன்னும் முடிக்கப்பட உள்ளன. பின்னர் நாங்கள் ஃபெஸ்டிவலுக்கு செல்வோம், அதில் ஏற்கனவே நிறைய ஆர்வம் உள்ளது.
What’s your Reaction?
+1
+1
+1
+1
+1
+1
+1
